Σύρτης



















Πριν την σημερινή κατοικία 

Κάποτε εκεί ήταν ένα κτήμα με κερασιές του κυρίου  Ντούσια «Σιουκανάς»παρατσούκλι .


Όταν έκανε στάση το τρένο προπολεμικά κατέβαινε ο κόσμος κ αγόραζε κεράσια από τον πάγκο που είχε στήσει ο «Σιουκανάς».


Στην σημερινή κατοικία


•Τζούρας Τάκης και Γιάννης, στην αρχή το παπουτσέικο στο σταθμό και μετά στου Γιάννη Καρβελά το ισόγειο διέθεταν άφθονο οίνον μετά ελαιών. Πριν από αυτό την Κατοχή πούλαγαν και ξυλοκάρβουνα.
• Γεώργιος Π. Ντούσιας (Σουκανάς) στην αρχή είχε απέναντι από το σταθ­μό μικρομάγαζο.
 Από εκεί ήλθε στο χωριό και αγόρασε το κτίριο που κατέχει η οικογένεια μέχρι σήμερα. 
Πριν το αγοράσει ήταν ελαιοτριβείο που κατείχε ένας Παραβάντης και ένας Κολό­κας.
 Το έκανε ταβέρνα και επάνω έκτισε σπίτι.
• Επαμεινώνδας Κούρτης (Παμίνης) κατ’ αρχάς είχε στο σταθμό απέναντι από τον Νταβιλά και αργότερα ήλθε στο χωριό και έκτισε δικό του και λειτούργησε μέχρι που έφυγε για την Αμερική.





Στο κλειστό οίκημα απέναντι από το λειτουργικό καφενείο


• Ευστράτιος Γκάβας στου Σουκανά το μαγαζί για πολλά χρόνια.
• Νικόλαος Νταβιλάς σώγαμπρος από την Δημητσάνα, τύπος κλασσικός άφησε εποχή με τα αστεία του αλλά και με τα γλέντια που έγιναν στο μαγαζί του.



Κοφινάδες



Photo : Σπύρος Καριοφύλλας

Οι Στεργαίοι: το επάγγελμα η οικογένεια αυτή το ασκούσε μετά τα χρόνια της τουρκοκρατίας μέχρι την δεκαετία του 70. Κύριος τόπος εργασίας ήταν η Πηνίκοβη  Χ.Θ. 83.900 που το συνδύαζαν με την καλλιέργεια αραποσιτιού και περιβολιών.



Του Μελιόκωτσα ο μύλος


 που είναι λίγα μέτρα πίσω από τον Σ.Σταθμό του χωριού  ανήκε στον Νάτσιο και Τσιάγκο( Παναγάκης Κώστας). Από αυτούς το αγόρασε γύρω στο 1930 ο Μελιόκωτσας και έβαλε μυλωνά τον Γεώργιο Μερίκα, ο οποίος με το μυαλό που διέθετε κατάφερε να φτιάξει με την φτερωτή του μύλου κορδέλα να σχίζει ξύλα. Επίσης με μια γεννήτρια και αυτή με την φτερωτή φώτιζε όλες τις εγκαταστάσεις και τον περίβολο του μύλου. Τα κατάφερνε για αρκετά χρόνια αλλά τα χρόνια είχαν βαρύνει τους ώμους του και δεν δούλεψε πολύν καιρό.








Κεραμοποιείο



Photo : Σπύρος Καριοφύλλας














Στην Πηνίκοβη στην ΧΘ. 83.700 για μερικά χρόνια λειτούργησε κεραμοποιείο για την κατασκευή μόνο κεραμιδιών. Ιδιοκτήτης ήταν ο γερο – Πάνος Αντωνόπουλος. Λόγω όμως της κακής ποιότητος του χώματος δεν μπόρεσε να προχωρήσει η επιχείρηση και έκλεισε. Όταν ρώτα­γαν τον γερο – Πανο αν είναι γερά τα κεραμίδια έλεγε: «Για το καλοκαίρι είναι καλά, το χειμώνα θέλουν σκέπασμα».






Ιδιόκτητες που πέρασαν από σημερινό καφέ ουζερί



















Χρήστος Σελλής (Κοκκινόχρηστας)
Παναγίωτης Μπονώρης μέχρι και το 1992


Από 1992 έως σήμερα Παναγίωτης Αντωνόπουλος που παραμένει ακόμη ανοικτό
με την επωνυμία "Καλή καρδία"